de Nederlandse Gezondheidszorg

Vanaf 8 februari tot aan de verkiezingen 2017 schrijf ik IEDERE DAG een voorbeeld; een casus over het ‘hoe en waarom’ de Nederlandse Gezondheidszorg ziek is. Mét een verklaring en mét mogelijke oplossingen. Ik daag Martin van Rijn, Edith Schippers, Eric Gerrits, RvB-voorzitters van ziektekostenverzekeraars en directeuren van zorgkantoren van harte uit per casus te reageren. Maar natuurlijk mogen Jolanda Keizer (CDA), Pia Dijkstra (D66), Renske Leyten (SP) e.a. ook contact opnemen of reageren. Ik zal géén namen noemen maar op navraag kan ik iedere casus bewijsbaar en met naam- en toenaam toelichten.

Lichaamstaal

Voor de goede orde: ik kan het niet en ik doe het niet. Ja, ik kan best aardig kakelen voor publiek, maar ik zou geen goeie politicus zijn. Zo’n jong ventje als Jesse Klaver zó makkelijk overal op reagerend: knap hoor! (Ik ga overigens niet op hem stemmen, maar dat terzijde) Soms denk ik wel […]

Lopen op een flinterdun koordje

Wel vaker heb ik gezegd ‘wij zijn ons eigen instrument’. Je hebt in de zorg geen ander ‘gereedschap’ dan wie je bent. Met je kennis (of niet), je invoelend vermogen (of niet) en je incasseringsvermogen (of niet) Daarmee moet je het doen. Dat maakt het soms ingewikkeld. Zoals bekend besteed ik veel aandacht aan ‘opvang […]

Het zeehondjes-effect

Ooit, in een vorig leven, schreef ik een prikkelend artikel in de krant over het ‘zeehondjes-effect’. Hierbij verwees ik naar de ‘volgorde van sentimentele ontvankelijkheid’ (dit verzin ik nét!) van berichten en foto’s in de media. Kleine kinderen in de categorie ‘zielig’ doen het altijd goed. Iemand met een verstandelijke beperking, en dan met name […]

Hoe lossen we schuld op?

Vandaag in het nieuws: mensen met ‘problematische schulden’ krijgen een time out van een half jaar om orde op zaken te stellen. Een goed initiatief! Hele discussies kunnen we hieraan wijden. Hoezeer betreft het ‘eigen schuld’ als we van schulden spreken? Hoe verwijtbaar is het om in de schulden te geraken. Ingewikkelde materie, en maar […]

Sprookje

STEL JE BENT BAKKER EN JE BAKT BROOD. En iemand zegt je dan: ik koop dit jaar voor 1000 euro aan broodjes bij jou; dagelijkse afname; voor ehh…. een schoolklas. Ik betaal jou 1000 euro maar dan moet je wel beloven dat je niet stopt met die levering van broodjes. Een mooie deal. Maar wat […]

Regie en regelruimte

In 2005 was er ergens een ernstig geval van kindermishandeling met de dood tot gevolg. Vanuit CIZ Leiderdorp had ik daarover een vergadering bij de Gemeente Alphen. En toen werd de volgende situatie geschetst: Gezin. Vader zonder werk. Alcoholmisbruik. Agressiedoorbraken. Oudste zoon (16) LVB en begeeft zich op het criminele pad. Dochter, 14, is stil […]

Die jutezak moet een bed worden

Vandaag twee korte casussen. Eén die weer lekker belachelijk is (maar reëel) en één die leuk is om te vermelden. Zullen we die voor het laatst bewaren? Sluit je toch af met een goed gevoel… Oké, casus 1. We noemen hem ‘Okidoki’. Zijn echte naam lijkt er verdacht veel op. Afkomstig uit Ghana. In Nederland […]

Betrokkenheid

Vandaag een korte column: vandaag meer tijd besteden aan de zorg voor cliënten dan erover schrijven…. Wel linkte ik net een bericht aan op facebook van een ‘vermiste man’ gevonden ‘tussen het afval in zijn huis’. (zie Telegraaf d.d. heden) Overigens schokkend te lezen hoeveel ‘gekke’ en beledigende reacties er op zo’n artikel losbarsten. Soms […]

Het papier verstopt de werkelijkheid

Ik ga later deze week nóg een keer terugkomen op die ‘materiële controle’ waar ik eerder over sprak, en waarbij op ranzige manier duidelijk wordt dat partijen elkaar de bal toespelen (WMO, WLZ, ZVW) en dat het daarmee de goedbedoelende zorgaanbieder onmogelijk wordt gemaakt om goede zorg te kunnen (blijven) leveren. Vandaag een zijsprongetje op […]