Pingpongen tussen WMO en ZVW

Blog 5 uit mijn beloofde serie ‘dagelijks tot aan de verkiezingen’, en nu dus alvast die van zondag de 12e. Ik begin met een linkje. Het staat openbaar op internet en maakt reclame voor een bedrijf, dus ik mag het vast gebruiken: http://www.finance4care.nl/…/Infographic-financieringsstrom…

Dit bericht maakt in een klap duidelijk wat ik bedoel als ik zeg dat het ‘ingewikkeld’ is hoe de zorg in Nederland geregeld is. Voor de argeloze burger is dit absoluut niet te snappen. Maar zelfs voor zorgaanbieders is het ingewikkeld. En dat niet alleen: je moet óók je registratiesysteem nog eens aanpassen aan de drie ‘domeinen’ of nog meer (als je meerdere gemeentes bedient)

Maar ik zou het hebben over materiële controle. Dat heeft met bovenstaand te maken én met de vorige BLOG. Waarom?

Zorgverzekeraars zijn ‘marktpartijen’ met goed verdienende bestuurders en winstuitkeringen. Zorgaanbieders maken reclame voor ‘goede zorg’ (vooral in de overstapmaand november) maar feitelijk doen ze er alles aan om de inkomens hoog en de kosten laag te houden. Dat mag, op zich. Men mag streven naar doelmatigheid. Maar het loopt gênant uit de hand. Die zin die ik gisteren citeerde: “Men kent nog wel de prijs maar niet meer de waarde”.

Dit maakt dat zorgverzekeraars zwaar inzetten op controle. TE zwaar, naar mijn mening. Je kunt als zorgaanbieder eruit worden gepikt en dan moeten de dossiers open. Alles komt op tafel. Twee / drie juristen en een verpleegkundige duiken in de dossiers met -letterlijk- de opdracht te onderzoeken of ze je als zorgaanbieder kunnen ‘betrappen’ op foutjes.

Ik ben persoonlijk van mening dat je FRAUDE moet opsporen en streng straffen. Sterker nog: in mijn CIZ loopbaan heb ik me er altijd voor ingespannen de rol te verwerven van ‘controleur’ om te kijken of dát wat je geïndiceerd is uiteindelijk ook verstrekt is.

Maar de termen REDELIJKHEID EN BILLIJKHEID dringen zich op. Alleszeggende termen: wat doe je naar beste eer en geweten om én doelmatig te werken én de kwaliteit van zorg te bewaken (vanuit een holistisch mensbeeld). De materiële controle van zorgverzekeraars heeft dáár in ieder geval niks meer mee te maken.

Het voorbeeld van ‘het krantje halen’ of ‘even een boterhammetje gesmeerd’ of, nog erger…. even GEPRAAT (want mevrouw was verdrietig) wordt bij een materiële controle feilloos eruit gefilterd. Er wordt ‘gepingpongd’ tussen WMO en ZVW (‘wat u daar doet is WMO-werk’) en als zorgaanbieder kun je uren en dagen eraan besteden om ALSNOG uit te leggen waarom je welke handelingen hebt verricht…. om het alsnog afgekeurd te krijgen.

Controle móet. Maar controle van nu heeft niets meer met redelijkheid en billijkheid te maken en wijkt schril af van de eigen kwaliteitsleuzes die bij zorgverzekeraars op hun websites prijken.

Zondagavond/maandag blog 6. Deze zal gaan over ‘verwaarloosde GGZ-cliënten’. Juist vandaag een aangrijpend rapport over verschenen. Kijken of mevr. Schippers nu weer ontkent. Toen ik het haar in 2015 persoonlijk schreef deed ze dat wel….