De effecten van een hagelbui

Ben ik al bij 10? Geloof het wel. Morgen weer een casus (er zijn er nog genoeg!) maar nu weer even een beschouwing.

Een aantal maanden geleden schreef ik een blog met een wat wonderlijk begin: ik vroeg naar de relatie tussen het ‘bonnetje van Teeven’ en ‘de keeper van Ajax’. Ik ga ‘m hier niet herhalen, maar waar het over ging was ‘moreel verval’: de in mijn ogen op dit moment onbetrouwbare overheid en de arrogantie van gezagsdragers waardoor er een soort ‘minachting’ ontstaat.

Ik zie dit verschijnsel alleen maar versterken. Ik erger mij groen en geel bij berichtgeving over de ex-politiechef van wie wordt vermoed dat hij zichzelf zwaar gefêteerd en verrijkt heeft met gemeenschapsgeld; en terwijl hij moest opkrassen maar nog wel als ‘adviseur’ door mocht gaan, ging hij schaamteloos door met brassen. Of zo’n klein berichtje over Balkenende, wiens naam voor eeuwig verbonden blijft aan de aan ánderen opgelegde salarisnorm, die nota bene een miljoenenpand koopt met cash geld. Allemaal van die signalen die laten zien wat de statistieken óók aangeven: het gaat goed in Nederland maar de kloof tussen arm en rijk groeit gestaag. En zo stijgt de elite verder en het klootjesvolk buigt.

Dit klinkt wat dramatisch maar de ‘gewone man’, afhankelijk geworden van de zorg in het door hemzelf opgebouwde rijke Nederland heeft het nakijken. In 2007 werd ik al even giftig toen de voorzitter van de raad van bestuur van een ‘grote thuiszorgorganisatie’ na fraude de boel failliet achterliet maar wél zelf nog 400.000 euro als oprotpremie aan zichzelf toekende. Er is een cultuur ontstaan onder de huidige Nederlandse regering die dit in toenemende mate toestaat en mogelijk maakt; en waarbij men zich afsluit van de signalen uit de samenleving over zaken die er wérkelijk toe doen.

Nee, ik verwacht niet dat Van Rijn en Schippers mij dagelijks bellen (om advies) maar ik zie nu totale minachting en ontkenning van signalen. Zelfs, zoals ik al voorspelde, is het stof rondom Hugo Borst’s manifest neergedaald, er is met wat miljoenen geschoven en verder moeten we gewoon onze tetter dichthouden. Onderhand valt mijn oog dan op het persbericht van Achmea waar meer dan de helft van onze zorgverzekeraars bij is aangesloten, en schrik me rot. Het zal toch niet zo zijn dat de effecten van een hagelbui in het voorjaar invloed hebben op de hoogte van de beschikbare budgetten voor (bijvoorbeeld) thuiszorg.? Maar het valt te vrezen, direct of indirect. Achmea is mét zijn zorgpoot immers domweg een commercieel bedrijf met hele dik betaalde directeuren en bestuurders die, met alle denkbare afstand tot het domme afhankelijke hulpbehoevende volk de dag doorbrengt met het wegen van de zakken gevuld met goud. Althans, zo vóelt het. En als ik dat voel, dan vrees ik dat dat mede bepalend is voor het ‘moreel verval’ en ‘motivatieverlies’ bij de werkers in de zorg. (zie blog 1 uit deze serie) Zie: persberichtachmeaverwachtnegatiefresultaatover2016vancircaeuro380miljoen